Sen yoktun ben yine burdaydım
Gecelerce oturdum ama susmadım
Günaydın nazlı yarim günaydın
Seni yazdığım kelimeler hurdaydı
Senin yerine bir sürü kişi adaydı
Gelmedin ama yerin hep saraydı
Günaydın aşk-ı ebedi günaydın
Sevdam her gün yeniden küllendi
Seni unutmam imkansız-ı külliyendi
Seni gördüğümden beri sanki büyülendim
Günaydın hilali yıldızımın günaydın
Yokluğun her an beni benden etti
Bu sevgi sanki bana emanetti
Bir kere gülümsesen krize yeterdi
Günaydın ameli kalbimin günaydın
Koşardım ben bir kere yürüseydin
Sen sanki atar damarıma düğümlendin
Benimle ipe yürü desem gelir miydin?
Günaydın aklımın hem demi günaydın
Sensiz rüya görmek bile sanki çile
Akıl yetmez seni unutmak istesem bile
İnsan yapabilir mi her şeyi isterse
Günaydın ruyi mahım günaydın
Sen olduğun sürece günüm hep aydın
Çeşmi elam istemesen de hep yanındayım
Kar etmez atlasam tepesinden bir dağın
Günaydınım, derde dermanım güz ayı mı?
Nedenim ortadayken sonuç harabe
Bundan sonra sen sağ ben selamet
Bir de beni vefasız olarak hayal et
Gün doğmadan battı bizim muhabbet
Günaydın aç gözlerini gizli yarenim
Sana her daim biraz daha gelenim
Ayaklarım yoruldu koşmaktan, artık yar benim
Günaydın can yoldaşım, medarı yaşamım
/v.a.ceylan/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder