Tuhaf gelen ne varsa, ayrı bi olay gibiydi.
Kolay gittikçe zorlaşmaya başladı.
Bu denklemin parantezinde duruyordum.
Bir el bekliyor, bir şeyleri görmek.
Bilmek ya da kaybolduğunu hazmetmemek.
Hazımsızlık, birazda verdiği rahatsızlıktan olsa gerek.
Sanırım parçalar da gereksizdi.
Onca çabanın vebaya dönmesi korkutucu.
Karşında bir kapı, anahtarı sende.
Alınteri de sende, sırılsıklamsın.
Merdivenlere hapsolmuş, gözlerini kaçıramıyorsun.
Korkuyorsun, birazdan olacaklardan.
Bekliyorsun, bekliyorsun....
Zaman geçiyor, sen geçemiyorsun.
Nice senelere dolduruyorsun..
Sonra koşar adımlar ile kaçıyorsun.
Cesur değilsin, kapalı bir kutuya hapsolmuşsun.
Birinin ellerini bekliyorsun.
Dokunmasını bekliyorsun, kaçıyorsun kaçıyorsun..
Sonsuzluğa belki de sonsuz sandığın yolculuklara.
Uyuyorsun, uyanıyorsun, uyandın aynısın.
Duruyorsun ancak kaçıyorsun.
Kaçıyor ve ürküyorsun..
Anlatamıyorsun, aldatamıyorsun.
Kendine meydan okuyor, ancak aldatamıyorsun.
Aldanmıyorsun, ağırdan alıyorsun.
Kaçıyorsun, ne varsa gördükçe kaçıyorsun..
Bir cümle daha düşüyor yüreğine.
Yazamıyorsun, korkuyorsun.
Korkak değilsin, lakin mutsuzsun.
Nutuksuzsun, unutkansın.
Unutamıyorsun..
Kalemin kaçıyor, yakalıyorsun.
Defterine alfabe çiziyorsun, okumuyorsun.
Dursun diyorsun, yeni sayfaya dönüyorsun.
Eskisinden farksız.
Acılarını sürüklüyor, korkularını saklıyor.
Parmaklarını yoruyorsun.
Gözlerin şişiyor, ağlayamıyorsun.
Kitleniyorsun, her şey aynı..
Başa sarıyorsun, bezlerin yetersiz.
Belgeler karmakarışık.
Düzen kuruyorsun, okumuyorsun.
Çiziyorsun unutmuyorsun..
Umursamıyorsun, vazgeçemiyorsun.
Geçiremiyorsun, bir cümle dahi olsa gönlüne söz geçiremiyorsun.
Döküyorsun, döktürüyorlar.
Ağlıyorsun, korkaksın kaçıyorsun...
Kilometrelere sığdırıyorsun, her metrede farklı drama çiziyorsun.
Gülüyorsun, yutkunamıyorsun.
Hazmedemiyorsun, seviyorsun.
Çöplüksün, temiz sanıyorsun..
Bir araç gibisin, geliyorlar döküyorlar.
Farkı bir çöplük, oradan oraya sürüklenip.
Bambaşka koskoca bir çukura hapsediyorlar.
Kaçamıyorsun, korkuyorsun..
Ayıksın görüyorsun, ölü gibisin.
Ölsen bu sefer de ayrı bir taraftasın.
Ne taraftasın ?Hangi taraf.
Yoksa bir arafta mısın ?
Kaldın mı bir arada, sıraya dizdin mi yanlışlarını.
Yılmadın mı hala, ağır değil mi bunca deprem.
Enkazda kalmadın mı ? Kaçtın mı ?
Korkuyorsun, korktun.
Aç gözlerini, kır dizlerini.
Otur karşıma, dinle dizelerimi.
Kulaklarını tıkama, anla söylediklerimi.
Ovalama gözlerini, ağla.
Kaybetmiş gibi, ölmüş gibi.
Son bulmuş, kanadın kırık gibi.
Uçamayan serçeler gibi.
Yeni doğan, kelebekler gibi.
Ölümü bekle, karşıma geç beni bekle.
Ben beklerim, daha önceleri de bekledim.
Ay kaprakanlık, yıldızlar yine ışık saçıyor.
Bulutlar gezegeni hapsetmiş.
Ortak noktamız yok, gökyüzü bizim değil.
Bizim olmayan bir nokta, kimseye hitap etmez.
Kimse de değil, bende bende saklı kitaplar.
Okumadın mı hala, korkuyor musun ?
Nur inmiş incesinden telli telli.
Bir duvak sermaye dolu.
Nice hayaller pervane, şu kırık gönlümde.
Umursamıyorum, unutmadım da.
Ancak korkuyorum, bir gün bende gideceğim.
Gitmek korkutuyor, kokuyu hissedebiliyorum.
Saklıyorum emanetimi, en kıymetli yüksekte.
Görmüyorsun korkuyorsun, korkaksın.
Hep korktun,bende her şeyden kaçtım.
Sana dokunmak, tutkumdu.
Mum gibi söndü, kısaydı ancak taptazeydi alevler.
Fırtına geldi, bahara sürükledi.
Sonbahar oldu, kaçtık.
Yağmur yağdı, sevdamız dedik.
Bir ağaç yapraklarının, ardına sığındık.
Damladı damladı, damladı damladı...
Göl olduk bizde, belki bir fırat.
Bir köprü olduk, hayallerde.
Koptu tutmadı sağlam değildi, ya da aşındı artık.
Eskidi, çaldık mı yoksa ?
Biz hırsız mıydık ? Neleri görmezden geldik.
Bir yastığa onca sır dökmedik mi ?
Sırası gelmedi mi ? Boşunamı bekledik.
Ömürden çaldık, kaçtık mı ?
Kaçak mıyız ? Sevemez miyim ?
Kavuşamaz mı ellerimiz, çok mu zor mesafeler.
Tutuklu kalmışken namlu , adım atmak zor mu ?
Kaçmak her şeyden uzağa gitmek.
Gençliğini heba etmek, bu kadar kolay mı ?
Sorular, sorunlar, sorgular, cevaplar.
Nedenler, kayıplar, kimler, bizler.
Siz neredesiniz, ben buradayım.
Hala bekliyorum, belki umursamazca bekliyorum.
Ancak beklemeler, hep gitmeler le son buluyor.
Kayıp gidersin ya da uçarsın.
Göklere süzülürsün, tavana konarsın.
Bir yuva kurar, binlerce hayale sığdıramazsın.
Kollarına hapseder, saklarsın.
Dokunsalar, öldürürsün.
Öldürsen, gülerler.
Boşver diyip geçer, yutarsın.
Ne kadar söz varsa yudumlarsın.
Yumruklarını saydırırsın.
Tetiğe basarsın ve gidersin...
Gitmedim buradayım, mekan kurdum.
Korkmuyorum, nam saldım gökyüzüne.
Bir haber gelir, uzaklardan.
Pencerene gülümser, beni anımsatır.
Buradayım, gitmedim peki ya ( sen ) ?
/b.onurcan/
Anasayfaya dön
Tweet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder